Przejdź do zawartości

Matabei Iwasa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Matabei Iwasa
岩佐 又兵衛
Ilustracja
Autoportret Matabei Iwasy
Data urodzenia

1578

Data śmierci

1650

Narodowość

japońska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Matabei Iwasa (jap. 岩佐 又兵衛 Iwasa Matabei; ur. 1578, zm. 1650[1][2])japoński malarz.

Matabei Iwasa znany był również jako Katsumochi Iwasa (jap. 岩佐 勝以 Iwasa Katsumochi). Posługiwał się również pseudonimami artystycznymi (gō) Dōun, Un’ō, Unnō, Shōi, Kekishokyū, Ukiyo-Matabe, Iwasa Matabe no Iō i Matabe no Iō.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem daimyō Itami Murashige Arakiego[1][2], przypuszczalnie nieślubnym[2]. Pozostający w służbie Nobunagi Ody Araki został zmuszony do popełnienia seppuku, w związku z czym mały Matabei wychowywał się u mamki w Kioto[2]. Studiował malarstwo szkoły Tosa w Sakai u Mitsunoriego Tosy i malarstwo szkoły Kanō u Naizena Kanō[1]. W swojej twórczości połączył dorobek obu tych szkół z własnym, indywidualnym stylem, cechującym się precyzyjnym stosowaniem linii pędzla, podkreślającym wszystkie elementy kompozycji[2]. Tworzył dekoracyjne prace cechujące się świetlistymi barwami, z użyciem złota i srebra[2].

Po opuszczeniu Kioto, gdzie prowadził cieszącą się dużym uznaniem pracownię, przeniósł się w 1616 roku do Fukui[2]. W tym okresie wypracował charakterystyczny typ postaci ludzkiej o wydłużonej twarzy z pełnymi policzkami i faliście wygiętym ciałem[2]. W 1637 roku na zaproszenie sioguna Iemitsu Tokugawy przybył do Edo[1]. Założył tam kolejną pracownię, którą po śmierci przejął jego syn, Katsuhige Iwasa[2]. Pracownie Iwasy w Kioto, Fukui i Edo przetrwały, w kolejnych latach produkując liczne dzieła w stylu mistrza, co stało się później przyczyną problemów z atrybucją obrazów[2].

Tworzył w stylu yamato-e, jego twórczość nosi już jednak cechy nowego stylu, ukiyo-e[1][2]. Malował głównie portrety, pejzaże[1], a także zwoje przedstawiające sceny z teatru lalkowego[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 410. ISBN 0-674-01753-6.
  2. a b c d e f g h i j k l Miyako Murase: Sześć wieków malarstwa japońskiego. Od Sesshū do artystów współczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1996, s. 58–61. ISBN 83-213-3775-9.